Eylül Gelirken...

Eylül,

Ne özledim seni bi bilsen...

Nasil bekledim...

Seni bir baska severim bilirsin, yerin ap ayridir bende.

Her zaman bi baska gelirsin.

Renklerin, umutlarin ve güzelliklerin o kadar farklidir ki...

Ben sende ki sadeligi seviyourm Eylül.

Sendeki beni...

Dualarla seni bekliyorum!

Güzel gel olur mu?

Insallah huzurlu gelirsin...

Cok seyler söyle bana, ihtiyacim var...

...

Hüzün Ve Sacmalik

Simdi eger birseyler söyleyecek olursam ya yüksek dozajda hüzünlü olur

yada acayip sacma birseyler...

Ortasi yok!

O nedenle sadece bu fotografa bakmali.

Biliyorum renkler ucmus.

Orasini bosverin.

Siz bir anlam yükleyin...

Kendinizi arayin...

"Hadi ordan ben bulut´ta mi gizliyim"...

Demeyin...

Neden olmasin...

Evet benim ayarim kacti eger daha fazla konusursam,

aglaya biliriz:)

Turuncu

Bunun icine düsesim var...

Yaz Bitmeden Bi Gece...

Pembe ne kadar güzel bir renk böyle, gecenin bi vakti bu fotograflara bakarken

baska bi güzel geldi...

Aslinda bu fotograflar yazin bitemeye yaklastigini söylüyor...

Evet yaz bitiyor ve yine bitsin istemiyorum...

Insan senelerce her yaz sonu ayni umutlari sürdürür mü?

Ne kadar daha böyle gider?

Kac yaz...

Olsun, varsin böyle olsun, şikayetci degilim!

Radyo acik...

En yürek acitici parcalar caliniyor ard arda.

Yüregim acimiyor ama sebepsizce efkarlaniyorum...

Uyuzum bu halime!
Simdi sevdigim bi parca calsa...

Bu yazdan kalan (kalacak olan) yada eskilerden, tozlu mozlu...

Beni anlatsin, bu yazi anlatsin yada sadece uyum saglasin:)

Ayak uydursun bu geceye.

Ne mi cikti...

Bak bi DINLE:)

Bitli mi tozlu mu cözemedim

Gördügünüz fotograflarla pek bi uyumluyum bu aralar...

Icim disim aynen böyle karma karisik, bi orada bi burda, renga renk ve ivir zivirli...

Kisaca BIT PAZARI gibiyim.

Aslinda severim Bit pazarlarini ivir zivir doludur, birseyler ellemeden bakar giderim standlarin önünden.

Ellersem sanki birseyler bulasacakmis gibi gelir!

Tozlu`dur bit pazarlarindaki esyalar, eski kokarlar, degerlidir bir cok esya bir coguda bozuktur...

Eger ki beni görürseniz almayin!

Orada kalmak istiyorum...

Simdilik!

Kural`larda Vardir...

Kader, hayatimizin önceden cizilmis olmasi demek degildir.

Bu sebepten, "ne yapalim kaderimiz böyle" deyip boyun bükmek cehalet göstergesidir.

Kader yolun tamamini degil, sadece yol ayrimlarini verir.

Güzergah bellidir ama tüm dönemec ve sapaklar yolcuya aittir.

Öyleyse ne hayatinin hakimisin, nede hayat karsisinda caresizsin.

Elif SAFAK- ASK S.275

Makarna´ya

Sevgili Makarna,
Uzun uzun düsündüm.
Neyi mi?
Aramizdaki uyum durumunu.
Sonunda cözdüm.
Gibi!
Sen Makarnasin bunu biliyoruz ama benim icin bir cok secenek var...
-peynir...kokar.
-sos...akip gider.
-nane...yesildir.
-tabak...cabuk kirilir.
-pul biber...acidir.
Hic birini sevmedim.
Biliyorum sevimsiz biriyim.
Senin yaninda kendime anlamli bir yer bulamiyorum.
Hersey anlamini mi kaybediyor nedir.

Neyseki son anda buldum.

Evet, ben tereyagim.

Makarnayla tereyagin bulusmasi gibi, cikan cöz sesi gibi...

Yine yazarim.

Insallah

Tereyag...

Bulut

Yüzlerce renk icinde, renksizlige yalnizca bir yol vardir!

Ve buluta benzer tüm renkler...

Renksizlik ise aydir.

Bir isik görürsen bulutta, bir parlaklik görürsen...

bil ki o ancak günestendir, yildizdan, ya aydandir.

Mesnevi I,b. 3466-3493

Cumartesi sendromu

DINLE

Sarimsi

Her cuma gün sayiyorum, pardon HAFTA!

Bugün tam 5 hafta olmus, yeni 37 gün.

Deli gibi icim acidi, nedensizce...

Kizdim kendime...

Basim agirdi ...

Agriyorda.

Her cumartesi, icten ice güldüm yasananlara yine saatleri tuttum.

Deli gibi özledim.

Yine nedensiz.

Cünkü cok sacma bu özlemler.

Sonunu bekliyorum...

Bir sonu olmali...

Herseyin bir sonu var cünkü, bununda olmali...

Yakindir Insallah...

Askin rengi pembe ya...

...özlemenin rengi ise SARI.

Ve Different Man Yazar...Sonrasi mi

Bazen birseyler okumali, bir yabancinin kaleminden düsenleri.

Sonra fotografa bakmali...

uyum aramadan, büyük anlamlar yüklemeden...

sessizce

okumali

bakmali

sonra gitmeli...

Ivir

I love ivir zivir!

Bugün Pembeyim

On iki renk...

Hangisiyim diye düsündüm, düsünecek baska birseylerim yok mus gibi.

Buldum!

Dün Sari´ydim galiba...

Bügün Pembeyim hemde en gözalicisindan:)

Yarin...

Yarina daha cok var.

Yaz Biterken

Beyaz - Mor
Sari - Turuncu

Mor - Yesil

Pembe - Mor

Yaz bitiyor acele edin...

Renkler solmadan...

Bu Sehirdeki Detaylari Seviyorum Sadece

OYUNcakci:) giremedik, büyüdük diye mi bilmem.

Camdan iceri baktik, renk renk bin detay var:)

Ne kadar büyük degil mi?

En üst katta olmak isterdim, sirf gece olunca sehri izlemek icin.

Gece bu sehir bi baska...

Evler bana bakti ben onlara. Sustuk!

Yine gelmeli, yine Insallah.
Hey KUS söylermisin, mutluluk nedir?
Kim mutludur?
Ask kimdedir?
Kim kimi sever?
Sev beni desem sever misin?
Ben bu sehri sevdim...
ama asik olmadim!
OLMAMDA!!!

Mavi Evin Yabancisi

Bu evi görünce bi baska mutlu oluyorum. Baskasinin evinde yasiyormuscasina hayaller kuruyorum. Bir yabancinin üzerine kurulan hayaller bir baska tatli oluyor:)
ne cok ne cok var ki...
Sariydi bu ev bir kac ay önce, o zamanda seviyordum. Gerci her halini seviyorum ama benim olsun demiyorum... Biliyorum ki ne bu mavi eve nede bu sehire ait degil...

Yabancisiyim.

Yinede salincak, gece, kahve, yildizlar, rüzgar:)

Söylemesi bile güzel...
Tekrar etmeli

Yine Elma

Isirmak lazim!

Shakspeare ve sevgilim fare

Insanlarin cogu sevmekten korkuyor,

kaybetmekten korktugu icin.

Düsünmekten korkuyor, sorumluluk getirecegi icin.

Konusmaktan korkuyor, elestirilmekten korktugu icin.

Yaslanmaktan korkuyor,

gencliginin kiymetini bilmedigi icin.

Unutulmaktan korkuyor, dünyaya iyi bir sey vermedigi icin.

Ve ölmekten korkuyor aslinda yasamayi bilmedigi icin.
SHAKSPEARE

Fare olmak var, simdi. Hemde en pembesinden.

Sonra gidip sari farelerden birini sevmek var, en uzun kulaklisini...

:)

Elma, seviyormusun sen...

Neden insan bu kadar cok sevip sevmedigni sorgular?

Delimiyim ben?

Uzun Yol

Aslinda yine ayni seyleri söyliyecegim...
Özledim... ahh ahh ... vahh vahh ... tüh tüh
Dedim ya ayni seyler...
Ama birsey fark ettim.
Susmanla gülmen karismis…
Kimsede fark etmemis...
Neden acaba...
Cok mu dalgin insanlarin kafalari?
Cok mu dertliler?
Baska bir yerde mi akillar? Evde , iste, cocukta, sevgilide...?
Yoksa asiklar mi?
Bilmiyorum.
Ya ben. Nasil olurda ben anlamamisim.
Yoksa ben mi dalginim?
Yoksa asik mi?
...Bilmem ki:)
Bir baska özledim.
Amma durmak lazim. Bak bunuda biliyorum.
Duruyorum.
Susmak yada gülmek.
Ikiside ne güzel degil mi?
Evet, güzel...

Giden Günlerim Oldu

Hala tadini unutmadim...

Hala kokusu/kokun burnumda...

Kulagimda ayni ses...

Dilimde ayni sözler...

Bazan icim aciyor. Bazen.

Nedensizce yada ben bir sebep yüklemiyorum...

Ne zor mus, ne zor mus...

Veda etmedim ya...

Bilmiyorum.

Biliyorumda, kabullenmiyourm.

Ben aslinda her seferinde veda ettim, her seferinde son kez gibi baktim...

Mevlana "Ani yasa" der ya. Dedigi gibi yaptim ani`in tadini cikararak veda ettim...

Yüregim acidigini fark etmedi...

...sonra.

Sonra...

Aglaya aglaya gittim ya...

Aslinda bu satiri yazarken gülüyorum halime, gözlerim dolu dolu ama akmiyor artik yaslar. Göz yaslarim bitti mi ne?

Veda etmedim diyorum ya...

hep veda ettik

hoscakal dedin...

hoscakal dedim...

Giden ben oldum!

Sonra bu sarkiyi dinledim, uzun uzun ama aglamadan...

Gün Bitmeden

Hep erteliyorum.
Erteliyoruz.
Birseyleri ve birilerini, gecistiriyoruz hayati bazen, bastan salma yasiyoruz günleri.
Sonra „ah bu günde bitmis“ diyoruz kederli bir sekilde...
Ertelemeden kurtarmak istiyorum bir günü...
Basarirmiyim, bilmem...
Simdi icimden bir ses bu yaziyida ertele yada burada bitir diyor...
Bitsin.