7 Şubat 2011 Pazartesi

Tarcin ve Nohut

Bir kitap ödünc aldim.
Ödüc alinan kitabin okunmasnin zor oldugunu anladim.
Kursun kalem cizgileri yapmam bir nevi yasak.
Bence kitap, bir elinde kursun kalemle okunmali,
cizilmeli kenara not düsülmeli, okurken iz birakmali.
Sevgili arkadasim bu duruma eminim sevinmeyecektir,
bende sirf onu sevindirmek icin nohut yemegi yapacagim üstünede tarcin serpecegim ve evet "kitabini cizen benim" diyecegim.

"Kayitsizlik bir yoyo gibi, inip cikyor kendine has bir ritimle."

"Bu dünyada dinginlik bir sansti, sanslilarda dingin."

" Is yapmaya alisik degildi, tipki yalnizliga alisilmadigi gibi."

"...buram buram Istanbul hasreti ceerken yakaliyordu kendini."
Elif SAFAK

Hiç yorum yok: