Ask renk degistirirken

O kadar çok aşk hikayesi dinledim ki.
Aldatilmışlari, aldatmışlari, gidenleri, kalanlari…
Tesselli etmek hep bana düstü, halbuki en zoruda buydu.
Bugün kahve içerken “ Eğer aşk böyleyse, ben aşık olmak istemiyorum” dedim arkadaşıma.
Sessizce gülümsedi, gözleri doldu yüreği yarali biliyorum.
Hem aşki seven hemde aci çeken bir kadin o…
Ne kadar severse o kadar yaniyor yüreği, bile bile yinede seviyor.
Kadinlar böyle, aci tatli herşeye katlana biliyorlar sevince.
“Aşık olmadan yaşayacaksın” diyorum, “Öyle söyleme, aşk zor olduğu kadar güzelde, eger güzel yanlarida olmasaydi, dayanila bilinirmiydi ?” dedi kahvesini içerken.

Uzun uzun sustuk.

Hakliydi galiba, güzellikler vermeze aşk sevilirmiydi ki?
Aşkin şekli her kalpte ayni, sadece rengi değişiyor kalbe göre…

Üc sene önce yazdigim bir yazi, ne söz konusu olan arkadasimi hatirliyorum, ne de o kahvenin kokusunu. Sadece okudugumda tüm ask hikayeleri birer birer zihnime düstü. Onlar yasadi ben dilim döndügünce yazdim ama asik olmadim.

Nergis