Bugün yolda bu siiri okudum. Gectigim yollara, carptigim insanlara ve icime baktim bir bir.
Megersem ben uzun zamandir yolculuga cikmamisim. Icimdeki karmasadan disimdaki sesleri dinleyemedim.
Cantamdan kitabi cikartip, heran gibi bir sayfayi actim.
26ci sayfa.
Hangi mevsimdeyiz böyle
Paletimdeki renkler kaskati
Oysa
Durmadan boyamaliyim, hic durmadan...
Son sözleri icimi kararttigindan gözlerimi yumdum.
Dinle, ruhumun yatismasini bekleyemem
Gitmeliyim ve giderken
Bakmamaliyim gözlerine dünya denen fakirin,
Su ictigim ellerden
bana bir pismanlik gelsin istemem.
Bu son cümleyi cok sevdim ve altini kursun kalemle cizdim.
Ve şöyle devam etti siir benim icin...
Ne giysem yakismiyor, ucurumlardan baska.
Dagitamiyor hicbir günes ruhumdaki sisi
Ve ben hala yarin güzeldir diyorum,
Kalmasa da albenisi...
Ah ne güzel bitiyor öyle degil mi sevgili okur?
Yollar ve siirler bugün birbirine benziyor, ikisinide özlemisim.
Catilar ise bazen mayis ayinda bile böyle karlidir bazi kalpler gibi.
Dilerim karlar tez vakit erir.
Uzaklardan mektuplar gelir.
Son cümleyi sirf mektup ve uzagi sevdigim icin yazdim.
Tabi olurda icinizi dökmek isterseniz, bir seyler anlatirsaniz pek sevinirim.
Mail adresim sag kösede.
Ibrahim Tenekeci
Kitap, Üc Köpük
