Mektup

Sevgili Dört Eylül,

suan nasil oldugmu sorsan al al mor mor`um, gözlerim dolu dolu.
Yüregimde bir ses “Sende sevildigin kadar seve bilirmisin ki?” diye fisildiyor.
Cevabini vermeye utaniyorum.

Ben sevildigim kadar sevememekten korkuyorum.
Simarmaktan.
Sevemekten.
Kirmaktan.

Simdi bir cok sevdigime sarilasim var, hic bir söz söylemek istemiyorum.
Bana sadece mendil uzatsinlar istiyorum.
Sükrediyorum, zerrelerimce ama yine yetmiyor.
Sükürlerim bile az bu gün.
Ve ben her birni Yaradan´dan ötürü seviyorum.
Olurda nefessiz kalirsam, bu söz gelsin o an aklima.

Eğer dua için temiz bir nefesin yoksa, temiz gönüllü bir dost bul da ondan dua iste..!

Hz. Mevlana

Allahim demek istiyorum...
Sonrasinda sesim kisiliyor.


Nergis