Rengi terliklerime benzeyen kitap, ah ne sevdim onu.Ne cok insan anlattim onu.
Yaklasik bir senedir ev ev dolasiyor o kitap, artik geri gelse ve ben altini cizdiklerimi okusam.
"Bundan uzun zaman önceydi.
Bir roman düştü gönlüme.
Aşk Şeriatı.
Yazmaya cesaret edemedim.
Dilim lal oldu, kalemimin ucu kör.
Kırk fırın ekmek yemeye yolladım kendimi.
Dünyayı dolaştım.
İnsanlar tanıdım, hikâyeler topladım.
Üzerinden çok bahar geçti.
Fırınlarda ekmek kalmadı;
ben hâlâ ham, hâlâ aşkta bir çocuk gibi toy... "
Elif Safak
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder