Sehriban, yerinden kalkip önümde diz cöküyor. Simsiki tutuyor elimi. Billur gibi sesle, bildik ama o güne kadar hic ilgimi cekmeyen bir türküyü mirildanmaya basliyor.Yüksek yüksek tepelere ev kurmasinlar
Asri asri memlekete kiz vermesinler
Annesinin bir tanesini hor görmesinler
Ucan da kuslara malum olsun
Ben annemi özledim
Hem annemi hem babami
Istanbulu özledim…
Gözlerinde benile paylasmak istedikleri, dilinde yarama tuz basan dizeler…
“sus,” diyorum. “Ne olur, sus!”
dinlemiyor beni.
Babamin bir ati osa, binse de gelseAnnemin yelkeni olsa, acsa da gelse
Kardeslerim yollari assa da gelse…
Yanaklarimizdan süzülen yaslar, ikimizin simsiki kenetlenmis ellerinin üzerinde bulusuyor. Göz göze; aglamanin, beraberce aciya bulanmanin paylasimi icindeyiz. Ona katilmaktan kendimi alamiyorum.
Ucan da kuslara malum olsunBen annemi özledim
Hem annemi hem babami
Istanbulu özledim…
Birden, elimi elinden cekiyorum.
„Neden yaptin bunu? Beni daha da üzmek icin mi?“
Yeniden tutuyor elimi. Yanagina bastiriyor.
“Icine gömdüklerini disariya ver diye… Orada kalirlarsa zehirleyeceklerdi seni.”
Canan Tan
3 yorum:
Blogunu yorumlara açmana sevindim hayırlı olsun.
Çok hüzün verici durum. Ben kimin, kimin için ağladığını pek kavrayamadım, şehribanın fısıldadığı türkü düğünden önce kına gecelerinde söyleniyor, hayırlı birşeyler mi var? diyecektim ki? köşede Canan Tan'ı okudum."Piraye" den alıntı olduğu aklıma geldi.
Güzel şirleri de var vs(yüreğim seni çok sevdi)
Canan Tan kıvamın da hemşeriniz Burcu Aydın'ın da çok duygusal şiirleri var. Aklımda kalan son şiirini birlikte okuyalım "Güneşle örtün üstümü"nü.:)
Piraye'den alıntı enfes. payalaşımın zihi.
Tşk.ler negis'cim.
Akşam olmasın ne olur,
Aydınlıklar örtsün üstümü
Gözlerimde kalsın güneş..
Yaşam azar azar Ölürken içimde,
Dokunmayın bana Birşey sormayın
Her ölenin ardında Kalan gibi Bende yastayım..
Azad ettim seni içimden benimle ölmeden,
İlkbaharlara bıraktım
Dalda tomurcuk ol,Yaprak ol çiçek ol diye..
Biliyorum birgün
Sende azad edeceksin Beni içinden,
Eylül sarısına Dalların ucunda
Sallanan son yapraklara,
Yas tutmadan..
Güneşle örtün üstümü
Bari ölen yanımdan
Arda kalan Işıkla buluşsun...
Nergisim, bir an kınalandın da gelin oluyosun sandım. hi! dedim. anla işte..
nida ersin, bu güzel siir icin tesekkür ederim en kisa zamanda burada okuya bilirsin:)
rumeysa, sana haber vermeden olur mu:)
Yorum Gönder