Eldiven

...bir daha dünyaya gelirsek

sevmek eğlenmek lazım 

aşk bizim gibilerin neyine 

sevgiyle yetinmek lazım...

Tik

Yol

Bir sarki dinlersin ve gecmise dönersin.

... ama gecmisten nasil dönecegini bilemezsin.

N.

TIK

Gül gibi...

Ben yalniz bedenimle degil,

gül gibi bütün bedenimle

gülüyorum.

Öyle is

Masal

Daha uyanmamalıydık masallardan. Ne zaman bitti o eşsiz ormanlar, yollar? Ne zaman ayrıldı yolları şehzade ile ipek kızın? Ve ne zaman vazgeçti yakışıklı prens yüzyıl uyuyan güzeli uyandırmaktan? Ne zaman yoruldu aladdin lambasını ovmaktan? Iyilik perileri, sevimli cinler şimdi neredeler? Daha uyanmamalıydık... Masallar hep o renkte ve aynı inandırıcılıkta kalmalıydı kalbimizde. Bir şey oldu, bir yerlerde Büyüdük mü küstük mü birşeylere ne; inanmaz olduk masallara. Dinlemez olduk ve anlatmadık bir daha. Belki anlatılacak masalımız kalmadı, çabuk yordu hayat bizi. Oysa ne güzeldi küllerinden yeniden doğan Anka kuşu, Kaf dağının ardındaki o gizemli ülke, lal bir oba uşağı ile güzeller güzeli bey kızının başkaldıran sevdası. Nasıl özlüyoruz geçmişi... Neden özler ki insan? Hele birde mutsuz bir çocuksanız... Çocuktuk çünkü. İnanıyorduk. Köprüler geçmemiş, aldatmamış, aldatılmamış, bedeller ödememiş, ayrılık ve hasret mektupları okumamıştık. Ve dizlerimizi kanatmamıştı henüz hayat. İnanıyorduk, duruyduk, saftık, çocuktuk. Şimdi anlatacak bir masalımız bile yok, bir köşesine sığınacak... Iclal AYDIN

Gönül Kuşum

Kalbim diyor...

Bir kitabi aciyorum ve Cemal Süreya´nin bir siiri cikiyor karsima.

„Sen el kadar bir kadinsindir

Sabahlara kadar beyaz ve kirpikli

Bazi agaclara kapi komsu

Bazi ciceklerin andirdigi

Bu is bu kadarla bitse iyi

Bir insan edinmissindir kendine

Bir sarki edinmissindir, bir umut“

Sairin dedigi gibi...

Bir insan...

Bir sarki...

Bir umut...

Sevgiler N.

Kalbim diyor...