31 Mart 2010 Çarşamba

Ayni dili konusmasakta...

Bugün park´ta karsilastim onlarla. Yasemin ve Nesrin.
Öyle güzeller ki kac kez masaAllah dedim hic bilmiyorum.
Küpelerini fark ettiniz mi? Nazar boncugu...

"Hadi elele tutusun bakalim" dedim. Sadece baktilar. Bir kez daha tekrarladim. Yine bakakaldik. Ta ki bi cocuk "Nergis abla onlar almanca bilmiyor" diyene kadar.

Sonra mi, ne güzel dedim bir sey söylemeden anlasa bilmek. Sessizce sevmek, alismak, baglanmak gibi. Cok yakin hissetmek gibi.

Ellerini tuttum, anladilar ne demek istedigimi.

Onlar bana bakti gülümsediler ben onlara baktim gülümsedim...

Ve bir kez daha anladim ki, ben dilini bilmedigim bi ülkeye gitmek istiyorum. Gülen yüzler sükreden insanlar görmek istiyorum, InsaAllah...

Bi masaAllah dersiniz dimi bu miniklere:)

Hiç yorum yok: