15 Mart 2010 Pazartesi

Her iste bir hayir...



Bu gün aslinda baska notlar almistim, sonra baska bir rüzgar esti.
Bu gece radyoda eski bir Yalin sarkisi calindi.
Icim acidi, hem sarkinin eski olusuna hemde sözlerinin hissettirdiklerine.
Iyi ki radyolar var dedirti, hic beklenmedik bir anda tozlu bir sarki ciki veriyor...

Niyetim radyo´dan yada Yalin´dan bahsetmek degildi ama söz birden buraya geldi...
Aslinda hayallerimi, düsüncelerimi, sevdiklerimi hatta sinir olduklarimi anlatmaya gelmistim.
Gelene kadar düsüncelerim savrulup gitti, cocukluguma kadar.
Icsel bir yolculuk bu.
Ben suan bu yaziyi yaziyor olmamaliydim.
Bir bucuk aydir bitiremedigim kitabi okumaliydim,bitirmeliydim.
Erteliyorum, sirf ani yasamak adina bir cok seyi erteledigim gibi.
Odami düzenlemegi mesela. Gardolabi ne zaman acsam üzerime bi kazak düsüyor, en dib köseye yerlestiiyorum yine.

Gün icinde bunlari karlamisim...
Bu gün sanki insanlara sinir olma günümdeyim.
Icimdeki enerji kap kara.
Bundan nefret ediyorum...
Bir yanim kötü seyler söylerken, diger yanim güzellikler fisildiyor kulagima.
Güzel sözleri tekrar ediyorum, hissederek icimden yüksek sesle söylüyorum kendi kendime.
Kötülüklerin üzerini örtsün istiyorum güzellikler.
Ve her insanin ayni olmasini aklimdan cikarmak istiyorum!
Disarida rüzgar ve yagmur var.


Neden yazmisim ki? Bu yazida hissettigim duygudan eser yok suan.
Yalin diyor ki "Her iste bir hayir..."
Kitabi bitirimemde...
Yenilikler kesfetmemde...
Birileriyle tanismamda...
Ruhumun daralmasinda...
Sizin bu yaziyi okumanizda...
Evet, her iste bir hayir vardir!

Hiç yorum yok: