Bu sehri sevmemin nedenlerini ariyorum ama yok, bulamiyorum bir neden.Nedensiz seviyorum iste.
Ne zaman bir anlam yüklesem sevmekten soguyorum.
Ben oradaydim.Kuslara baktim, evlere, kalabalikta kaybolanlara, tanimadigim insanlara.
Tanidiklarimla karsilastim, saskin saskin baktim arkalarindan.
Icim acidi...
Daha gün yeni yeni canlanirken, bi adam yaklasti yanimiza. Üstü basi daginik bi adam."Bi khve parasi verirmisin?" dedi en kısık sesle...
Nutkum tutuldu arkdasim bana bakti bende masadaki kahvelere.
Bi fincan kahve verdim, lal olmus halimle.
O sasirdi tesekkür etti ve gitti.
Arkadasim yeni bi kahve aldi.
Benim ise düsüncelerin daginik kaldi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder