Yazarken

Oyun oynamayi özledim!

Hani cocukken doyasiya oynadığımız gibi, zaman vakit bilmeden,
oynaya oynaya uyuduğumuz gibi.
Ne güzeldi o zamanlar…
Tüm kötülüklerden uzak masumca oyun oynamak.
O kadar özledim ki saatlerce bebeklerimin saçını taramayi,
annemin topuklu ayakkabılarını giyip kendi kendime konuşmayı.
Sessizce resim yapmayi…
Puzzle parçalarını tek tek yerleştirmeyi…
O kadar çok özledim ki oyun oynamayi,
oyun oynarken birşeyleri özlemeyi,
keyiften yorulup uyuklamayi.
Çocuk olmak gerçekten güzel şey.
Çocukluğunu yaşaya bilmekte,
mesela ben çocukken hiç sokak oyunlari oynamadim.
Salıncaktan düşmedim.
Mahalle arkadaşlarım olmadı benim hiç.
Kumdan kalelerde yasamadim.
Üstüm başım toz toprak içinde olmadi hiç.
Bunlari hep özledim...
Artik cocuk parkin karsisinda oturuyoruz.
Parktaki çocuklarin oyunlarini izliyorum,
o kadar güzel bir duygu ki sanki ben oynuyormuşum gibi.
Oynarken doymayi özledim!
20.nisan.2008

Nergis

Kim?

"Ibrahim mi atesle sinandi, ates mi Ibrahim`le sinandi; bilinmez.

Ama degisen ates oldu, Ibrahim as. degil."

Senai Demirci

"Ey ates serin ve selametli ol" (Enbiya, 69)

Kücük mavi kapaklar

"Yeryüzünde en iyi sey nedir?" diye sorarlar Diyojen´e.

O da, "Hür olmak" diye cevap verir.

Diyojen

Hava ve su

Tüm güzel sözlerimi yuttum.

Nasilda mutlu cümleler kurmak isterdim.

Isterdim ki icimiz senlensin.

Icim kara, hemde kap kara.

Tam`da mevsiminde hüzünleniyoruz iste.

Hayatlar`inin her bir kirintisini paylasa bilen insanlara hayranim

ama ben hic bir zaman öyle bir insan olamadim.

Galiba olamayacagimda.

Mutlulugum sir, hüznüm sir ben ise her seyin ortasinda suspussum.

Dibe vurdugumda en cok bana soru soran insanlardan kaciyorum.

Insan acisini icinde yasadikca mi kuvvetlenir yoksa anlattikca mi, cözemedim inanin.

Bende bir insanim ve hatalarla doluyum, benimde bilmediklerim ve cikmaz yollarim var.

Istiyorum ki etrafimdaki insanlar icimdekilere dokunmadan havadan sudan konussunlar,

bana dokunmasinlar.

Kafam dagilsin,

yüregi´min rengi degissin.

Onlar anlatsin, ben dinleyim.

Güzel dinler, kötü anlatirim.

Icimdeki daktilo yazip yirtiyor, sonra yine yaziyor.

Yüregime su siralar en iyi yazmak ve okumak geliyor, ha bir de dinlemek.

Size karsi hep bi mahcubum, herseyi ustu kapali anlatip her seferinde yeni bir bilmecenin icine girdiginiz icin.

Gözlerinizden öperim... Nergis

Yaprak sesleri

Sevgili Okur,

ben bu kadar cok oldugumuzun bile farkinda degilken,

iyi dilekleriniz, dualariniz öyle iyi geldi ki.

Bir nebze olsun yüregim ferahladi.

Dilimin söylemeye varmadigi dertlerim var.

Bilirim siz sormazsiniz, bilirim tesellinizde duaniz gibi öz´dür.

Yüregim yangin yeri, dilim ise lal.

Yine sessizligimde burada bulusalim.

Size candan sariliyorum...

Sevgiler Nergis