Sevgili 2009,
Bu yil o kadar cok mektup yazdim ki, sana yazmasam olmazdi.
Suan herkes senden helallik alip veda ediyor, gerci bir cogu seni karaliyor bundan eminim!
Ben seni sevdim biliyormusun, kim ne derse desin gerci babam seni lanetliyor bile, umrumda degil.
Sen aslinda güzel bir yildin benim icin cok sükür.
Senin gelmen ile birlikte güzel bir staj dönemi yasadim, sonra stressli ama yinede güzel sonucla okulumu bitirdim, bi is bulamadim onuda kendi salakligima veriyorum, ah bide kader kismet iste.
Sonra güzel bir tatil gecirdim ama inan tadi damagimda kaldi.
Bu sene yeni eglencelikler buldum kendime mesela yoyolarla tanistim, iyikide tanismisim.
Sonra fotograf blogu actim yani seni, iyikide acmisim.
Evet bunlara aslinda sükürediyorum!
Biraz büyüdügümü hissediyorum, birazcik.
Kitaplar okudum, yazarlar tanidim, kitap severlerle arkadas oldum.
Ayni kitaba asik oldum bir cok insanla, ayni duygulari paylastik.
Tavsiyelerde bulundum kimileri ilerledi kimileri durdu.
Bir arkadasimi kirdim! Gerci o hayir desede, benim yüregim yarali onu kirdigimi hissediyorum, o ne derse desin bos. Bunu düzeltmeliyim hayirlisiyla, ona sIkI sIkI sarilmak istiyorum cünkü 23 senelik bir dostluk kolay degilmis, koskoca bir ömürmüs paylasilan.
Ve galiba bazi arkadaslarimi sildim, evet agir bir sözdür silmek zordurda. Inan zordu ama yapmaliydim, ya benim dengem bozulmaya devam edecekti yada birakip gidecektim, gittim!
Sonra annemin ve babamin yaslandigini farkettim, bu feci bir durummus.
Güzel olan ise kardesimin büyüyor olmasini izlemek, buna binlerce kez sükredebilirim.
Sonra iste her insan gibi yedim, ictim, gezdim, tanidim, gittim, dinledim, gördüm, güldüm, agladim, izledim, uzak kaldim, özledim, sevdim yapabilecek bir cok sey oldu bitti.
Iste artik yasandi bitti, böyle bir sarki vardi yanlis hatirlamiyorsam .
Hoscakal…
Bu yil o kadar cok mektup yazdim ki, sana yazmasam olmazdi.
Suan herkes senden helallik alip veda ediyor, gerci bir cogu seni karaliyor bundan eminim!
Ben seni sevdim biliyormusun, kim ne derse desin gerci babam seni lanetliyor bile, umrumda degil.
Sen aslinda güzel bir yildin benim icin cok sükür.
Senin gelmen ile birlikte güzel bir staj dönemi yasadim, sonra stressli ama yinede güzel sonucla okulumu bitirdim, bi is bulamadim onuda kendi salakligima veriyorum, ah bide kader kismet iste.
Sonra güzel bir tatil gecirdim ama inan tadi damagimda kaldi.
Bu sene yeni eglencelikler buldum kendime mesela yoyolarla tanistim, iyikide tanismisim.
Sonra fotograf blogu actim yani seni, iyikide acmisim.
Evet bunlara aslinda sükürediyorum!
Biraz büyüdügümü hissediyorum, birazcik.
Kitaplar okudum, yazarlar tanidim, kitap severlerle arkadas oldum.
Ayni kitaba asik oldum bir cok insanla, ayni duygulari paylastik.
Tavsiyelerde bulundum kimileri ilerledi kimileri durdu.
Bir arkadasimi kirdim! Gerci o hayir desede, benim yüregim yarali onu kirdigimi hissediyorum, o ne derse desin bos. Bunu düzeltmeliyim hayirlisiyla, ona sIkI sIkI sarilmak istiyorum cünkü 23 senelik bir dostluk kolay degilmis, koskoca bir ömürmüs paylasilan.
Ve galiba bazi arkadaslarimi sildim, evet agir bir sözdür silmek zordurda. Inan zordu ama yapmaliydim, ya benim dengem bozulmaya devam edecekti yada birakip gidecektim, gittim!
Sonra annemin ve babamin yaslandigini farkettim, bu feci bir durummus.
Güzel olan ise kardesimin büyüyor olmasini izlemek, buna binlerce kez sükredebilirim.
Sonra iste her insan gibi yedim, ictim, gezdim, tanidim, gittim, dinledim, gördüm, güldüm, agladim, izledim, uzak kaldim, özledim, sevdim yapabilecek bir cok sey oldu bitti.
Iste artik yasandi bitti, böyle bir sarki vardi yanlis hatirlamiyorsam .
Hoscakal…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder